Yma ( Tamduro Blue Sparkling Salsa) 15.04.2012 -6.01.2023

Vader: Wildwoodflower’s Merry Minstrel

Moeder: Sheltie Kings Fiery Skipper

Mijn lieve Yma is niet meer. Wat heeft dit hondje mij veel vreugde verschaft op haar eigen, bescheiden, lieve maar ook humoristische wijze. Ik heb met haar behendigheid gedaan en shows gelopen en altijd was ze goedgemutst en deed haar best. Blij om samen wat te doen. Ze was een lieve en zorgzame moeder: 19 pups in totaal waarvan 4 dochters. Haar laatste dochter is gebleven en wat heeft ze genoten van Oti’s eerste nestje. Ze was niet bij haar kleinkinderen weg te slaan. Wat was ze sterk, elegant en atletisch. Ik had haar nog voor de clubmatch ingeschreven maar helaas het mocht niet zo zijn.

Moya ( Tamduro Ballade In Black) 06.12.2007 – 16.05.2019

Helaas heb ik afscheid moeten nemen van mijn lieve Moya-mijn. Mijn roedelleidster met haar enorme persoonlijkheid en dito uitstraling laat beslist een lege plek na in huis. Ze was geen makkelijke dame maar desondanks heb ik een schat aan mooie, bijzondere, leerzame, hilarische en intens emotionele herinneringen aan haar die ik de rest van mijn leven zal koesteren.

Taran ( Wildwood Flower’s Merry Minstrel) 3.04.2004- 10.09.2014

Vader: kamp. Cresteak Tudor Crown At Wendisle
Moeder: Team Spirit Magic River Blue

Taran, een buitengewone vriendelijke knuffelbeer. Hij was absoluut geen macho al probeerde hij soms met een felle blaf indruk te maken. Na de dood van Duncan en daarna vooral van Robin veranderde hij van een zwierige druktemaker in een bedachtzaam heerschap die gelukkig wel zijn gevoel voor humor behield. Hij kon Gwendydd voor zich uit de tuin in jagen alsof er groot onraad was en terwijl zij en Moya nog in rep en roer waren ging Taran op z’n gemak muizen zoeken. Het was zwaar om hem te moeten laten gaan maar ik ben blij en dankbaar dat hij voortleeft in zijn nakomelingen.

Robin ( Wildwood Flowers’ Irresistible Robin) 30.03.1995- 2.11.2007

Vader: Thiges Wedde Simmer Twirre
Moeder: Wildwood Flowers’ Easter Kimberly

Mijn eerste sheltie en meteen een schot in de roos, een wereldhond. Robin was een sportieve, vrolijke, zelfbewuste en moedige hond met een hart van goud. Zeer muzikaal ook; hij kende mijn hele repertoire en ‘zong’ dat ook uit volle borst mee, ook als dat repertoire door iemand anders werd gezongen op T.V. of C.D. In mijn zangstudio hangt een fotoserie van de aan de piano zingende Robin met daarboven de eerste woorden van de aria die hij het liefst meezong: Una voce poco fa……

Duncan (Adventure van de Twentse Vallei) 24.03-1997-6.10.2007

Vader: Bawsinth’s Ghost Buster
Moeder: Hippety Hoppety’s Pasja

Duncan, een eigenheimertje maar wel héél erg lief. Ik heb nooit op hem hoeven te mopperen. Dol op ‘kunstjes’: blaffen op commando, pirouettes maken, omrollen…… Grappig genoeg vond hij behendigheid hé-le-maal niks! Maar als ik mijn fototoestel tevoorschijn haalde ging meneer meteen een mooie pose aannemen, tuk op de beloning naderhand. Wat hij ook leuk vond was schapenhoeden en hij had er talent voor.